Evolutie prijsformules variabele contracten: zowel aan verbruiks- als aan injectiezijde ten nadele van de consument

Vorig jaar stegen de prijzen op de energiebeurzen aanzienlijk. Maar ook de indexatieparameters die de energieleveranciers voor hun variabele contracten hanteerden, joegen de factuur van de consument de hoogte in. Voor de teruglevercontracten evolueerden de parameters eveneens in het nadeel van de consument. Dat blijkt uit een analyse van de Vlaamse energieregulator VREG.

De tariefformule van een variabel contract is opgebouwd uit verschillende componenten. Leveranciers bereiken de prijs volgens de formule (a * X) + b.

X staat daarbij voor de indexatieparameter op de energiebeurs. Voor elektriciteit gaat het bijvoorbeeld om Belpex, bij aardgas is TTF een vaak gevolgde energiemarkt. Op die component heeft de energieleverancier zelf geen rechtstreekse invloed.

Hogere leverancierskosten doorgerekend

De energieleveranciers bepalen wel zelf de waarden a en b. Waarden a en b blijven doorgaans gelijk tijdens de looptijd van het contract. Ze omvatten de kosten die de leverancier draagt (o.a. zijn risicoafdekking, personeel, IT…) en zijn marge. Als gevolg van de energiecrisis stegen ook de leveringskosten van de leveranciers (onder andere balancing kosten; risico’s op wanbetaling,…). Dat komt tot uiting in stijgende waarden a en b.

De evolutie van waarde a trok de prijzen sterker omhoog, omdat je die moet vermenigvuldigen met de sterk gestegen indexatieparameter X. Voor aardgas bleef de impact van de stijging van waarde b op de uiteindelijke prijs in de periode 2021-2022 dan weer groter.

Waarden voor injectietarief gedaald

Wie over zonnepanelen en een digitale meter beschikt, ontvangt van zijn energieleverancier een terugleververgoeding, het zogenaamde injectietarief. De VREG stelt vast dat de waarden a en b in 2022 eveneens wijzigden in het nadeel van de consument. In de eerste maanden van 2023 evolueerden waarden a en b weer positief, voornamelijk bij elektriciteit.